LARVA

It doesn’t happen very often that we invite foreign bands to the Dark Entries Nights, but when we have the opportunity to offer a stage to a group like the Spanish dark electro formation Larva, we don’t think twice. Those who like hard pounding electro beats would do well to come to the Ghent Kinky Star on Saturday 8 March. To prepare for the performance, we have subjected singer InQuesT to a brief interrogation.

You just released ‘Prescindibles’. In an interview with Russian Dark Community, you described the release as ‘an album dedicated to the people around us who are completely ignored’. Can you tell us more about the concept of ‘Prescindibles’?

‘Prescindibles’ is about the loneliness that surrounds us, the loneliness that lot of people around us are feeling. A lot of people are feeling completely ‘prescindible’, disposable, unimportant, like nobody cares about them. Even we can feel it, from time to time.

We see begging children on the cover of ‘Prescindibles’. Are they Palestinian children? Can you tell us more about this picture? Why did you choose this particular photograph?

No, they are not Palestinian. In fact, they are Spanish kids. I guess they must be dead now. That picture was taken in the beginning of the 20th century. Spain was, and to a certain extent still is, a really poor country. In this case, the photograph was taken in the most rural part of the country, where the forgotten lived. That fits the concept of the album completely. It is a forgotten part of the country, populated by extremely poor people, that nobody care about, not even our government.

Just like on earlier albums, you use both English and Spanish lyrics on ‘Prescindibles’. Nowadays, more bands mix English, as the lingua franca of rock music, with their own native tongue. How do you look at the issue of languages in music?

For me, language is a tool that I use to express myself, and to communicate with people around me. In ‘Prescindibles’, for the first time, we are using the Catalonian language, too.

How we decide which language apllies to every song?

It depends from a lot of factors. Usually, when I write lyrics, I use the language that comes up in me. But when I adapt the lyrics to a song, the language can be switched. Aspects like musicality are important too.

Let’s move back to the early days. You started Larva back in 2003, which means that the band has been around for 22 years now. Can you tell me more about how you formed the band? What did you want to achieve back then?

The first album was released that year, but you know, we started fooling around with music a few years before. We were a bunch of good friends, always interested in music, in particular the ‘new wave’, dark and synth scene of those ages. The idea was to have fun. We wanted to experiment with sounds, textures, and with ‘artistic behavior’. We were really into ‘noise extremism’. (laughs)

Ah, the youth! Back then, we bought our first piece of equipment. It was an Akai sampler, if I remember well. It was really expensive, and really limited. But we squeezed that machine until the limit! (laughs)

We had tons of fun. Then we bought a synth or two, and everything started to get shape. It was the time when the first virtual synths started to become available.

You started Larva on your own, but during the years, several people have contributed to the band. How do you see the collaboration with and the contribution of the other band members?

We are what we are because of that. This is a never-ending process of learning. Everybody that contributed to the band, has enriched us in some way, maybe not strictly in a musical way, but in a lot of different ways.

For example, we used to have two drummers on stage, an acoustic drum and an electro drum. That fed our liveshow with lots of energy, raw power, and more rock’n’roll feeling. But then, of course, the soundchecks were way longer. But nowadays we are talking about people with ages of 30 or 40 years, with families, kids et cetera. This makes it difficult for us to go on tour as a full lineup.

The best period for me, in terms of freedom, is right now. I have my wife on stage on the keyboards; and she is also helping me in the studio. She completes me in lot of ways, and we feel really comfortable working that way.

You have played in Latin America regularly. I want to ask you about your experience there, as it seems they have a vibrant and young gothic scene, whereas, to be honest, the Belgian public is a bit older and attends concerts less. What are you impressions on the Latin American goth scene?

We have played Mexico almost every year in the last years, but we have also been in Perú, Colombia, Bolivia and other countries. The scene there is awesome! It is full of new and young people, full of interesting things, energy et cetera. They are creating fanzines, magazines, radio and television broadcasts … The effervescence of the scene is amazing.

As a crowd, they are awesome too! They are full of energy and good vibes. It suits us well, of course, that when we sing in Spanish, they can understand the lyrics. I guess that’s the main reason why we have some kind of special connection between us. We really feel loved by them.

Your lyrics deal with a whole range of social and political subjects. I have noticed that there is sometimes a thin line between extreme idealism and misanthropy, between an optimistic vision about the future of humanity and a pessimistic vision about the nature of humankind. Do you have the feeling that this also applies to you? I would like to hear your thoughts on that.

I agree completely! Larva is part of me, as a human being. The songs are like a way of undressing me in front of the listeners. And as a human being, sometimes I feel low, and sometimes high. But I'm always myself, with my pros and cons.

Of course, during all these years, there has been an evolution too. I guess – and I hope – that I do not sound the same as in our first stages. And of course, I always hope I can explain something in a different way through our lyrics.

What does the future hold for Larva? If I understood it well, you already finished your next record, while ‘Prescindibles’ is still new for us. How do you manage to be so productive?

We will continue to do what we love to do, and be true to ourselves. And yep, you are right about that new album. Usually, when an album is released, that means it was done two or three years ago. We live in a very small village in the middle of the forest. So, our social life consists more or less in walking with our two crazy Chihuahuas through the forest. Our studio and rehearsal room is our home. As you can imagine, we have lots of time to be immersed in our musical world.

Larva: website / bandcamp / facebook

Larva plays on Saturday March 8 on a Dark Entries Night, with the Belgian dark electro band Mirexxx, 20h, Kinky Star, Vlasmarkt 9 in Gent, free entrance.

Larva plays on Friday March 7 in the Garage in Liège, with Deleritas, Rue Marengo 27, 4000 Liège.

Xavier KRUTH
04/03/2025

Het gebeurt niet zo vaak dat we buitenlandse groepen uitnodigen op de Dark Entries Nights, maar als we de gelegenheid hebben om een groep als de Spaande darkelectroformatie Larva een podium te bieden, dan denken we daar geen twee keer over na. Wie van stevig beukende electrobeats houdt, doet er goed aan op zaterdag 8 maart naar de Gentse Kinky Star te komen. Om ons voor te bereiden op het optreden, hebben we zanger InQuesT even aan een ondervraging onderworpen.

Je hebt zojuist ‘Prescindibles’ uitgebracht. In een interview met Russian Dark Community beschreef je de plaat als ‘een album gewijd aan de mensen om ons heen die volledig genegeerd worden’. Kun je ons meer vertellen over het concept van ‘Prescindibles’?

‘Prescindibles’ gaat over de eenzaamheid die ons omringt, de eenzaamheid die veel mensen om ons heen voelen. Veel mensen voelen zich volledig ‘overbodig’, wegwerpbaar, onbelangrijk, alsof niemand om hen geeft. Zelfs wij kunnen het voelen, van tijd tot tijd.

We zien bedelende kinderen op de cover van ‘Prescindibles’. Zijn het Palestijnse kinderen? Kun je ons meer vertellen over deze foto? Waarom heb je deze specifieke foto gekozen?

Nee, ze zijn niet Palestijns. Het zijn in feite Spaanse kinderen. Ik denk dat ze nu wel dood moeten zijn. Die foto is genomen aan het begin van de 20e eeuw. Spanje was, en is tot op zekere hoogte nog steeds, een heel arm land. In dit geval is de foto genomen in het meest landelijke deel van het land, waar de vergetenen woonden. Dat past helemaal bij het concept van het album. Het is een vergeten deel van het land, bevolkt door extreem arme mensen, waar niemand om geeft, zelfs onze regering niet.

Net als op eerdere albums gebruik je op ‘Prescindibles’ zowel Engelse als Spaanse teksten. Tegenwoordig mengen meer bands Engels, als lingua franca van rockmuziek, met hun eigen moedertaal. Hoe kijk je naar de kwestie van talen in muziek?

Voor mij is taal een hulpmiddel dat ik gebruik om mezelf uit te drukken en om te communiceren met mensen om me heen. In ‘Prescindibles’ gebruiken we voor het eerst ook de Catalaanse taal.

Hoe bepaal je welke taal van toepassing is op welk nummer?

Dat hangt van veel factoren af. Meestal gebruik ik bij het schrijven van teksten de taal die in me opkomt. Maar als ik de teksten aanpas aan een nummer, kan de taal worden aangepast. Aspecten als muzikaliteit zijn ook belangrijk.

Laten we teruggaan naar de begindagen. Je bent in 2003 met Larva begonnen, wat betekent dat de band nu 22 jaar bestaat. Kun je me meer vertellen over hoe je de band hebt opgericht? Wat wilde je toen bereiken?

Het eerste album kwam dat jaar uit, maar weet je, we begonnen een paar jaar daarvoor al met muziek te klooien. We waren een stel goede vrienden, altijd geïnteresseerd in muziek, met name in de ‘new wave’, dark en synth scene van die tijd. Het idee was om plezier te hebben. We wilden experimenteren met geluiden, texturen en met ‘artistiek gedrag’. We waren echt into ‘noise extremism’. (lacht)

Ah, de jeugd! Destijds kochten we ons eerste apparaat. Het was een Akai sampler, als ik me goed herinner. Het was echt duur en heel beperkt. Maar we hebben die machine tot het uiterste uitgeperst! (lacht)

We hadden heel veel plezier. Toen kochten we een synth of twee en begon alles vorm te krijgen. Het was de tijd dat de eerste virtuele synths beschikbaar waren.

Je bent Larva in je eentje begonnen, maar door de jaren heen hebben verschillende mensen bijgedragen aan de band. Hoe zie je de samenwerking met en de bijdrage van de andere bandleden?

We zijn wie we zijn dankzij hen. Dit is een nooit eindigend leerproces. Iedereen die heeft bijgedragen aan de band, heeft ons op de een of andere manier verrijkt, misschien niet strikt genomen op muzikaal vlak, maar op veel verschillende manieren.

We hadden bijvoorbeeld ooit twee drummers op het podium, een akoestische drum en een electrodrum. Dat gaf onze liveshow veel energie, rauwe kracht en meer rock-'n-rollgevoel. Maar toen duurden de soundchecks natuurlijk veel langer. Tegenwoordig zijn die mensen weliswaar 30 of 40 jaar oud, met gezinnen, kinderen enzovoort. Dit maakt het voor ons moeilijk om met een volledige line-up op tour te gaan.

De beste periode voor mij, qua vrijheid, is nu. Ik heb mijn vrouw op het podium achter de keyboards; en ze helpt me ook in de studio. Ze vult me op veel manieren aan. We voelen ons erg op ons gemak om op die manier te werken.

Je hebt regelmatig in Latijns-Amerika gespeeld. Ik wil je vragen naar je ervaringen daar, want het lijkt erop dat ze een levendige en jonge gothicscene hebben, terwijl het Belgische publiek eerlijk gezegd wat ouder is en minder naar concerten gaat. Wat zijn je indrukken van de Latijns-Amerikaanse gothicscene?

We speelden de afgelopen jaren bijna elk jaar in Mexico, maar we zijn ook in Peru, Colombia, Bolivia en andere landen geweest. De scene daar is geweldig! Het zit vol met nieuwe en jonge mensen, vol met interessante dingen, energie enzovoort. Ze maken fanzines, tijdschriften, radio- en televisie-uitzendingen... De bruisendheid van de scene is geweldig.

Als publiek zijn ze ook geweldig! Ze zitten vol energie en goede vibes. Het komt ons natuurlijk goed uit dat ze de teksten kunnen verstaan als we in het Spaans zingen. Ik denk dat dat de belangrijkste reden is waarom we een soort speciale band met elkaar hebben. We voelen ons echt geliefd door hen.

Je teksten gaan over een heel scala aan sociale en politieke onderwerpen. Ik heb gemerkt dat er soms een dunne lijn is tussen extreem idealisme en mensenhaat, tussen een optimistische visie over de toekomst van de mensheid en een pessimistische visie over de aard van de mensheid. Heb je het gevoel dat dit ook voor jou geldt? Ik zou graag jouw mening daarover horen.

Ik ben het er helemaal mee eens! Larva is een deel van mij, als mens. De liedjes zijn als een manier om mij uit te kleden voor de luisteraars. En als mens voel ik me soms down, en soms high. Maar ik ben altijd mezelf, met mijn voor- en nadelen.

Natuurlijk is er in al die jaren ook een evolutie geweest. Ik denk – en ik hoop – dat ik niet meer hetzelfde klink als in onze beginfase. En natuurlijk hoop ik altijd dat ik iets op een andere manier kan uitleggen via onze teksten.

Wat brengt de toekomst voor Larva? Als ik het goed begrepen heb, heb je je volgende plaat al af, terwijl ‘Prescindibles’ voor ons nog nieuw is. Hoe lukt het je om zo productief te zijn?

We blijven doen wat we graag doen en we blijven trouw aan onszelf. En ja, je hebt gelijk over dat nieuwe album. Meestal betekent de uitgave van een album dat het twee of drie jaar geleden is opgenomen. We wonen in een heel klein dorpje midden in het bos. Dus ons sociale leven bestaat min of meer uit wandelen met onze twee gekke chihuahua’s door het bos. Onze studio en repetitieruimte zijn ons thuis. Zoals je je kunt voorstellen, hebben we veel tijd om ons te verdiepen in onze muzikale wereld.

Larva: website / bandcamp / facebook

Larva speelt op zaterdag 8 maart op een Dark Entries Night, samen met de Belgische darkelectrogroep Mirexxx, vanaf 20u, Kinky Star, Vlasmarkt 9 in Gent, gratis inkom.

Larva speelt op vrijdag 7 maart in de Garage in Luik, samen met Deleritas, Rue Marengo 27, 4000 Liège.

Xavier KRUTH
04/03/2025