THE ULTIMATE DREAMERS
I think you will see a clear evolution if you compare ‘Paradoxical Sleep’ to ‘Echoing Reverie’, but the few people who have heard it still consider it The Ultimate Dreamers.
08/10/2024, Xavier KRUTH
photos: © Luc Luyten
The Ultimate Dreamers are making new music at full speed. Last week, their new single ‘Digging’ was released, and it is the precursor to the album ‘Paradoxical Sleep’, which is due for release in January 2025. That will be the group’s second album since the 2021 reunion, when a compilation was released of their work from their early years from 1986 to 1991. On Saturday 12 October 2024, they will play at a Dark Entries Night in Ghent’s Kinky Star, and that drove us to contact Ultimate Dreamer Frédéric Cotton again.
Hi Frédéric. The Ultimate Dreamers seem to be very busy. Since the band’s reunion in 2021, you have released a single, an album, an EP and a second single announcing the second album, which will be released in January 2025. How do you manage to be so productive?
Hi Xavier, thank you for this interview.
In 2021, The Ultimate Dreamers woke up from a very long sleep. Initially, the idea was just to promote ‘Live Happily While Waiting For Death’, the compilation of old demos released by Wool-E Discs. Soon the desire to expand it came, and I realized that we were a new group: the three original members had a new role – except for me who kept the vocals, but without guitar – and a new experienced keyboard player had joined. The context was very different. This, I think, explains our productivity: there was a thirst and a desire that was specific to young groups, even if we are all over fifty years old.
I’m not going to ask more questions about your work from the 80s, a compilation of which can be found on the 2021 album ‘Live Happily While Waiting For Death’. We’ve talked about it in previous interviews. Instead, I propose to talk about your new work since the band’s reunion in 2021. So let’s start with the single ‘Polarized’, which was released in September 2022. What was your ambition at that time?
After the archaeological excavations of our repertoire from the past, its rediscovery and restoration, 'Polarized' was the first completely new piece we have written. In that sense it is more modern in sound and energy. Our ambition at that time was to show who The Ultimate Dreamers were, in 2022: a group that had decided not to dwell in nostalgia, but to start a new adventure instead. I had a strong desire to release a 45 rpm/7” single, and that is what we did by founding our own label, Komakino Records.
A few months later, in January 2023, ‘Polarized’ was released in digital EP format with several additional remixes. This is one of the first releases of the Spleen+ label, a new section of the electro label Alfa Matrix that focuses on cold wave and post-punk. How did you manage to do this?
At the end of 2022, ‘Echoing Reverie’ was ready. I approached a few labels, several of which showed interest. Finally, we signed with Wave Tension Records for a vinyl release. I was also in contact with Alfa Matrix, but we fell a bit outside their electro catalogue. After some long discussions, Séba Dolimont took the opportunity to realize an idea he had had for a long time: the creation of a post-punk/cold wave/minimal wave sublabel. He proposed that we release ‘Polarized’ as a digital EP as a foretaste of the release of ‘Echoing Reverie’ in CD format, the label’s first production. He also asked me to collaborate on the creation of the magnificent compilation ‘Resurgence’ that will be released in December this year. We are now committed for a long-term collaboration with Spleen+, a label that is dear to us.
In March 2023, the album ‘Echoing Reverie’ is released. The record, available on CD and vinyl, contains six songs, supplemented by two additional remixes in digital format. We notice complex and varied compositions, which evolve considerably over the course of a song. In that sense, the album is very different from what you recorded in the 80s. How do you look at the difference between ‘Echoing Reverie’ and the older songs?
In fact, the ‘Live Happily…’ compilation mainly contained our very first songs, which we were able to record at home with the available means during the first phase of the group, when we relied mainly on synthesizers. We wrote other songs afterwards, with guitars and drums, but we were not able to record them in decent conditions. Four of the six songs on ‘Echoing Reverie’ – ‘A Day in the Life’, ‘Big Violent’, ‘Midnight’ and ‘Piano Ghost’ – were part of it. We reworked and re-recorded them in 2022, but they remain representative of the old Ultimate Dreamers. As I said before: ‘Polarized’ is completely new and belongs to the Ultimate Dreamers of today.
The following EP ‘Violent Ghost’ contained several remixes and very creative covers of three songs from ‘Echoing Reverie’. What was the band’s involvement in the composition of this EP?
‘Violent Ghost’ originally contained alternate mixes of ‘Big Violent’ and ‘Piano Ghost’ that I did with Len Lemeire in his studio. I wanted versions that were more muscular than on ‘Echoing Reverie’. These are also the versions that we play at concerts today. For ‘Midnight’ I wanted to use the classical musicianship of Sandrine, our new keyboardist. She helped write the piano and cello lines for a new acoustic version.
For the remixes, which are a bit of a tradition at Alfa Matrix, I called on three musicians I admire: Luca Bandini from Shad Shadows / Schonwald, Sébastien Carl from Hørd and Patrick Codenys from the legendary Front 242. I gave them carte blanche and the result is perfect. It was Patrick’s version that impressed me the most. He completely reconstructed the piece and appropriated it to do something different, but with the same spirit. Many people thought it was Jean-Luc De Meyer singing on this remix, but it is indeed my voice that we hear!
And now there is the new single ‘Digging’, which came out mid-September. I see again that the composition is intelligent and consists of different sections. How does composing songs work within The Ultimate Dreamers? Do you use guidelines, for example for the complexity of the song or the variation in different sections?
Thank you so much. ‘Digging’ is a piece I wrote in the summer of 2023, while on vacation in the area around Lübeck, Germany. It was a very enjoyable and productive two weeks, from the point of view of composing.
There are no precise rules for composing and even fewer guidelines. Most of the time it’s me who comes up with proposals that are already quite elaborated, and then they evolve with the input of the other musicians. Sometimes I let the song mature for a few weeks or months before starting over again. Other times Bertrand (guitar) and Joël (bass) come up with ideas that I then work on in my corner before bringing them back to the group where everyone adds their own touch. The final phase takes place in the studio of Len Lemeire, who brings a new perspective with his production and mix, which makes the piece evolve further. Len’s background is different from mine, but our collaboration gives a typically Belgian connection in my opinion. At least that’s what people pointed out to me during our mini-tour in England. We can modestly compare this mix to the music of The Neon Judgement, with a good balance between post-punk and electro.
With ‘Digging’ you announce the new album ‘Paradoxical Sleep’, which will be released in January 2025. Can you already tell us something about this new record?
The vinyl version will contain ten new compositions, and a new version of ‘Envoler’. It’s a song that was already present on ‘Live Happily…’ and that the public really likes. We thought it was worth a rework. It’s our only piece in French, but I sometimes sing it in Dutch also...
The CD version will have two bonus tracks: a second re-recorded old song, and an instrumental that we already play regularly on stage. The album is quite varied, with heavier parts and more intimate parts. In general it is dark, both in sounds and in the themes covered. Kelly O’Hara, a Scottish friend, co-wrote the lyrics. Two songs have two singers that I really like. They are very pleasant collaborations.
I think you will see a clear evolution if you compare ‘Paradoxical Sleep’ to ‘Echoing Reverie’, but the few people who have heard it still consider it The Ultimate Dreamers. Besides Len’s work, I have to emphasize the important contribution of Patrick Codenys, who gave me valuable advice for the mix and structure of certain pieces.
For ‘Digging’ and for a number of other songs, you made very professional videos, for which you called upon talented directors. What is your goal when you decide to release a clip for one of your songs?
I read somewhere that fewer videos are made these days than in the past. However, I believe that the image remains an important vehicle for music. I like to work with directors who bring their own sensitivity to the music. For ‘Echoing Reverie’ we mainly worked with Thomas De Moor (son of the cartoonist Johan). He produced four original videos. For ‘Paradoxical Sleep’ we work with Nele Vereecke from Ghent-Brussels, alias Amanita Noir, who has worked with many metal bands. Her creation takes ‘Digging’ to another level. It is a real success because the images give another dimension to the song.
The Ultimate Dreamers also did several covers, including AC/DC’s ‘Hell's Bells’ and The Cure’s ‘Lovesong’. What’s the point of covering songs for you?
This is a tricky subject, because I know some people don’t like covers. Some criticized us for doing it. I can understand it, since I myself have a holy horror of this whole wave of cover and tribute bands. But I think a one-off cover is something else, and you should see it as a tribute. There are plenty of examples, also in the dark scene. Think for example of the cover of ‘Ziggy Stardust’ by Bauhaus … This is also the case for our version of ‘Lovesong’ by The Cure, which is one of my favorite songs. I know hardcore fans are less fond of it, and even Robert Smith is condescending about it. This is one of the titles we covered with great pleasure during our first rehearsals in 2021. We made a slowed down, refined, darker version of it. When Séba asked us to collaborate on the compilation ‘A Strange Play. 2’, the cover was ready. We recorded it and still play it regularly.
For ‘Hell’s Bells’ it’s a bit different. I’m not really a fan of AC/DC, but one day I was blown away when I heard this song on the radio. I suddenly saw all the darkness and beauty of the song. I dissected it and put it back together into something different that was still respectful. In general this is a song that most people like. In England for example the reception was very enthusiastic.
You are also known as the organizer of Fantastique.Nights in Brussels, a series of concerts that I have always enjoyed very much. You announced that you would stop your activities as an organizer when The Ultimate Dreamers started to give a lot of concerts. However, I see that you continue to organize concerts from time to time. How do you plan to combine these two activities in the future?
For more than 20 years I put all my passion into these events. I thought about it morning, noon and night. It was almost obsessive and addictive, but the COVID pandemic freed me. Organizing concerts is an exciting but also very thankless activity. I had a lot of fun and met a lot of nice people, but I am relieved that I (almost) stopped. Nowadays I still organize one or two events a year, mostly to please friends, but I do not plan to return to the rhythm of the years 2015-2020.
I am sure that your activities as an organizer have also opened doors to obtain gigs. When I see your concert schedule, it is always full. How do you respond to this?
Many people think so, but it is not really true. With my activities as an organizer I have certainly built up a well-filled address book and a few people even returned the favor in the beginning, but there are many more who have a very short memory... However, these activities gave me a good understanding of how things work. I understand the needs of the organizers, which allows me to actually make appointments. The rest is mainly a lot of work, e-mails and phone calls. Without effort you do not achieve much. This applies to all areas.
Finally, I would like to thank the whole Dark Entries and Peek-a-boo teams for their support to the Belgian underground scene and to our project in particular. Your work and passion are very important. Thank you, really.
You're welcome.
The Ultimate Dreamers: website / bandcamp / facebook
Xavier KRUTH
08/10/2024
The Ultimate Dreamers maken op volle vaart nieuwe muziek. Verleden week kwam hun nieuwe single ‘Digging’ uit, en die is de voorbode van de plaat ‘Paradoxical Sleep’, die in januari 2025 moet uitkomen. Dat is dan de tweede plaat van de groep sinds de reünie uit 2021, toen een compilatie uitkwam van hun werk uit hun eerste levensjaren van 1986 tot 1991. Op zaterdag 12 oktober 2024 speelt de groep op een Dark Entries Night in de Gentse Kinky Star, en dat was voor ons de aanleiding om Ultimate Dreamer Frédéric Cotton nog eens aan de tand te voelen.
Dag Frédéric. The Ultimate Dreamers zitten niet stil. Sinds de reünie van de groep in 2021, hebben jullie een single, een album, een EP en een tweede single uitgebracht die het tweede album aankondigt, dat in januari 2025 uitkomt. Hoe lukt het jullie om zo productief te zijn?
Dag Xavier, bedankt voor dit interview.
In 2021 werden The Ultimate Dreamers wakker uit een zeer lange slaap. Aanvankelijk was het idee alleen maar om ‘Live Happily While Waiting For Death’ voor te stellen, de compilatie van oude demo’s uitgegeven door Wool-E Discs. Al snel kwam de wens om dat uit te breiden en ik besefte dat we een nieuwe groep waren: de drie oorspronkelijke leden hadden een nieuwe rol – behalve ik die de zang behield, maar zonder gitaar – en een nieuwe ervaren toetsenist was erbij gekomen. De context was heel anders. Dit verklaart, denk ik, onze productiviteit: er was een dorst en een verlangen dat specifiek was voor jonge groepen, ook al zijn we allemaal meer dan vijftig jaar oud.
Ik ga niet terug naar jullie werk uit de jaren 80, waarvan een compilatie te vinden is op het in 2021 uitgebrachte album ‘Live Happily While Waiting For Death’. We hebben er in eerdere interviews over gesproken. In plaats daarvan stel ik voor om te praten over je nieuwe werk sinds de reünie van de groep in 2021. We beginnen daarom met de single 'Polarized', die in september 2022 uitkwam. Wat was je ambitie op dat moment?
Na de archeologische opgravingen in ons repertoire uit het verleden, de herontdekking en de restauratie ervan, is ‘Polarized’ het eerste volledig nieuwe stuk dat we hebben geschreven. In die zin is het moderner qua klank en energie. Onze ambitie op dat moment was om te laten zien wie The Ultimate Dreamers waren, anno 2022: een groep die had besloten niet in nostalgie te blijven hangen maar een nieuw avontuur te beginnen. Ik had een sterk verlangen om een 45-toeren/7”-single uit te brengen, en dat is wat we deden door ons eigen label op te richten, Komakino Records.
Een paar maanden later, in januari 2023, verscheen 'Polarized' in digitaal ep-formaat met verschillende aanvullende remixen. Dit is een van de eerste releases van het Spleen+ label, een nieuwe sectie van het electrolabel Alfa Matrix dat zich richt op cold wave en postpunk. Hoe is het je gelukt om dit te doen?
Eind 2022 was ‘Echoing Reverie’ klaar. Ik heb een aantal labels benaderd, waarvan er meerdere interesse toonden. Uiteindelijk tekenden we bij Wave Tension Records voor een vinylrelease. Ik had ook contact met Alfa Matrix, maar we vielen een beetje buiten hun electrocatalogus. Na een aantal lange discussies greep Séba Dolimont de kans om een idee dat hij al heel lang had te verwezenlijken: het creëren van een post-punk/cold wave/minimal wave sublabel. Hij stelde voor dat we ‘Polarized’ als digitale ep zouden uitbrengen als voorproefje van de publicatie van ‘Echoing Reverie’ in cd-formaat, de eerste productie van het label. Hij vroeg mij ook om mee te werken aan de creatie van de magnifieke compilatie ‘Resurgence’ die in december dit jaar zal verschijnen. We zijn nu verbonden voor een langdurige samenwerking met Spleen+, een label dat ons dierbaar is.
In maart 2023 volgt dan het album ‘Echoing Reverie’. De plaat, uitgebracht op cd en vinyl, bevat zes nummers, aangevuld met nog twee extra remixen in digitaal formaat. We merken complexe en gevarieerde composities op, die in de loop van een nummer behoorlijk evolueren. In die zin is het album heel anders dan wat je in de jaren 80 opnam. Hoe schat je het verschil in tussen 'Echoing Reverie' en de oudere nummers?
In feite bevatte de ‘Live Happily…’-compilatie vooral onze allereerste nummers, die we thuis met de beschikbare middelen konden opnemen tijdens de eerste fase van de groep, toen we vooral op synthesizers vertrouwden. We hebben daarna nog andere nummers geschreven, met gitaren en drums, maar we hebben ze niet in fatsoenlijke omstandigheden kunnen opnemen. Vier van de zes nummers op ‘Echoing Reverie’ – ‘A Day in the Life’, ‘Big Violent’, ‘Midnight’ en ‘Piano Ghost’) maakten er deel van uit. We hebben ze in 2022 herwerkt en opnieuw opgenomen, maar ze blijven representatief voor de oude Ultimate Dreamers. Zoals ik al eerder zei: ‘Polarized’ is compleet nieuw en behoort tot de Ultimate Dreamers van vandaag.
De daarop volgende ep ‘Violent Ghost’ bevatte drie nummers van ‘Echoing Reverie’, met diverse remixen en zeer creatieve covers. Wat was de betrokkenheid van de groep bij de samenstelling van deze ep?
‘Violent Ghost’ bevatte aanvankelijk alternatieve mixen van ‘Big Violent’ en ‘Piano Ghost’ die ik samen met Len Lemeire in zijn studio maakte. Ik wilde versies die gespierder waren dan op ‘Echoing Reverie’. Dit zijn ook de versies die we vandaag live spelen. Voor ‘Midnight’ wilde ik het klassieke muzikaal vakmanschap van Sandrine, onze nieuwe toetseniste, benutten. Ze werkte mee aan het schrijven van de piano- en cellolijnen voor een nieuwe akoestische versie.
Voor de remixen, die een beetje traditie zijn bij Alfa Matrix, heb ik een beroep gedaan op drie muzikanten die ik bewonder: Luca Bandini van Shad Shadows / Schonwald, Sébastien Carl van Hørd en Patrick Codenys van het legendarische Front 242. Ik gaf ze carte blanche en het resultaat is perfect. Het was de versie van Patrick die de meeste indruk op mij maakte. Hij reconstrueerde het stuk volledig en eigende het zich toe om iets anders te doen, maar met dezelfde geest. Veel mensen dachten dat het Jean-Luc De Meyer was die op deze remix zong, maar het is wel degelijk mijn stem die we horen!
En dan is er nog de nieuwe single ‘Digging’, die medio september uitkwam. Ik zie opnieuw dat de compositie intelligent is en uit verschillende secties bestaat. Hoe werkt het componeren van liedjes binnen de Ultimate Dreamers? Gebruiken jullie richtlijnen, bijvoorbeeld voor de complexiteit van het nummer of de variatie in verschillende secties?
Ontzettend bedankt. ‘Digging’ is een stuk dat ik in de zomer van 2023 schreef, terwijl ik op vakantie was in de omgeving van Lübeck, Duitsland. Compositorisch waren het twee zeer plezierige en productieve weken.
Er zijn geen precieze regels voor het componeren en nog minder richtlijnen. Meestal ben ik het die met voorstellen komt die al behoorlijk uitgewerkt zijn, en die vervolgens evolueren met de bijdrage van andere muzikanten. Soms laat ik het nummer een paar weken of maanden rijpen voordat ik er opnieuw aan begin. Andere keren komen Bertrand (gitaar) en Joël (bas) met ideeën waar ik vervolgens in mijn hoek aan werk voordat ik ze terugbreng naar de groep waar iedereen zijn of haar eigen accent toevoegt. De laatste fase vindt plaats in de studio van Len Lemeire, die een nieuw perspectief brengt vanuit zijn productie en mix, waardoor het stuk verder evolueert. De achtergrond van Len is anders dan de mijne, maar onze samenwerking geeft volgens mij een typisch Belgische verbinding. Dat is in ieder geval waar mensen mij op wezen tijdens onze minitour in Engeland. We kunnen deze mix bescheiden vergelijken met de muziek van The Neon Judgement, met een goede balans tussen postpunk en electro.
Met ‘Digging’ kondigen jullie het nieuwe album ‘Paradoxical Sleep’ aan, dat in januari 2025 uitkomt. Kun je ons al iets vertellen over deze nieuwe plaat?
De vinylversie zal tien nieuwe composities bevatten, en een nieuwe versie van ‘Envoler’. Het is een nummer dat al aanwezig was op ‘Live Happily …’ en dat het publiek erg leuk vindt. Wij vonden dat het een herwerking waard was. Het is ons enige stuk in het Frans, maar ik zing het soms in het Nederlands...
De cd-versie zal twee bonustracks bevatten: een tweede opnieuw opgenomen oud nummer, en een instrumentaal nummer dat we al regelmatig op het podium spelen. Het album is behoorlijk gevarieerd, met hardere stukken en meer intieme stukken. Over het algemeen is het donker, zowel qua geluiden als qua behandelde thema’s. Kelly O’Hara, een Schotse vriendin, schreef mee aan de teksten. Twee nummers bevatten twee zangers die ik erg leuk vind. Het zijn heel prettige samenwerkingen.
Ik denk dat je in ‘Paradoxical Sleep’ een duidelijke evolutie zult zien ten opzichte van ‘Echoing Reverie’, maar de weinige mensen die het al gehoord hebben, beschouwen het nog steeds als The Ultimate Dreamers. Naast het werk van Len moet ik de belangrijke bijdrage benadrukken van Patrick Codenys, die mij waardevol advies gaf voor de mix en structuur van bepaalde stukken.
Voor ‘Digging’ heb je, net als voor een aantal andere nummers, zeer professionele video's gemaakt, waarvoor je een beroep deed op getalenteerde regisseurs. Wat is je doel als je besluit een videoclip uit te brengen voor een van je nummers?
Ik heb ergens gelezen dat er tegenwoordig minder video’s worden gedraaid dan vroeger. Toch ben ik van mening dat het beeld een belangrijk vehikel voor muziek blijft. Ik werk graag samen met regisseurs die hun eigen gevoeligheid voor de muziek inbrengen. Voor ‘Echoing Reverie’ werkten we vooral samen met Thomas De Moor (zoon van tekenaar Johan). Hij heeft vier originele video’s geproduceerd. Voor ‘Paradoxical Sleep’ werken we samen met de Gents-Brusselse Nele Vereecke alias Amanita Noir, die veel met metalbands heeft gewerkt. Haar creatie doet ‘Digging’ naar een ander niveau stijgen. Het is een echt succes omdat het beeld een andere dimensie aan het stuk geeft.
The Ultimate Dreamers deden ook verschillende covers, waaronder ‘Hell’s Bells’ van AC/DC en ‘Lovesong’ van The Cure. Wat is de zin van het hernemen van nummers voor jullie?
Dit is een lastig onderwerp, omdat ik weet dat sommige mensen niet van covers houden. Sommigen hebben ons bekritiseerd omdat we dit hebben gedaan. Ik kan het begrijpen, aangezien ik zelf een heilige afschuw heb van deze hele verschrikkelijke golf van cover- en tributebands. Maar ik denk dat een eenmalige cover iets anders is, en dat je het als een eerbetoon moet zien. De voorbeelden zijn legio, ook in de donkere scene. Denk bijvoorbeeld aan de cover van ‘Ziggy Stardust’ van Bauhaus … Dit is ook het geval voor onze versie van ‘Lovesong’ van The Cure, dat een van mijn favoriete nummers is. Ik weet dat hardcore fans er minder van houden, en dat zelfs Robert Smith er neerbuigend over doet. Dit is een van de titels die we met veel plezier coverden tijdens onze eerste repetities in 2021. We hebben er een vertraagde, verfijnde, donkerdere versie van gemaakt. Toen Séba ons vroeg om mee te werken aan de compilatie ‘A Strange Play. 2’, was de cover klaar. We hebben het opgenomen en spelen het nog regelmatig.
Voor ‘Hell’s Bells’ ligt het iets anders. Ik ben niet echt een fan van AC/DC, maar op een dag werd ik omvergeblazen toen ik dit nummer op de radio hoorde. Ik zag plotseling alle duisternis en schoonheid van de song. Ik ontleedde het en stak het weer in elkaar tot iets dat ik anders had dat respectvol was. Over het algemeen is dit een nummer dat de meeste mensen leuk vinden. In Engeland was de ontvangst bijvoorbeeld erg enthousiast.
Je staat ook bekend als organisator van Fantastique.Nights in Brussels, een reeks concerten waar ik altijd erg van heb genoten. Je kondigde aan dat je zou stoppen met je activiteiten als organisator toen The Ultimate Dreamers veel concerten gingen geven. Ik zie echter dat je af en toe concerten blijft organiseren. Hoe ben je van plan deze twee activiteiten in de toekomst te combineren?
Meer dan 20 jaar stopte ik al mijn passie in deze evenementen. Ik dacht er ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds over na. Het was bijna obsessief en verslavend, maar de COVID-pandemie bevrijdde mij. Concerten organiseren is een spannende maar ook zeer ondankbare bezigheid. Ik heb daar veel plezier aan gehad en veel leuke mensen ontmoet, maar ik ben opgelucht dat ik (bijna) gestopt ben. Tegenwoordig organiseer ik nog steeds een of twee evenementen per jaar, meestal om vrienden te plezieren, maar ik ben niet van plan terug te keren naar het ritme van de jaren 2015-2020.
Ik ben er zeker van dat jouw activiteiten als organisator ook deuren hebben geopend om concerten te bemachtigen. Als ik je concertschema zie, zit die altijd goed vol. Hoe ga je hiervoor te werk?
Veel mensen denken dat, maar het is niet echt waar. Met mijn activiteiten als organisator heb ik zeker een goed gevuld adresboek opgebouwd en een paar mensen hebben in het begin zelfs de gunst teruggegeven, maar er zijn er nog veel meer die een heel kort geheugen hebben... Deze activiteiten gaven mij echter een goed begrip van hoe dingen werken. Ik begrijp de behoeften van de organisatoren, waardoor ik daadwerkelijk afspraken kan maken. De rest is vooral veel werk, e-mails en telefoontjes. Zonder inspanning bereik je niet veel. Dit geldt op alle gebieden.
Tot slot wil ik het hele Dark Entries-team bedanken voor hun steun aan de Belgische undergroundscene en ons project in het bijzonder. Jullie werk en passie zijn erg belangrijk. Bedankt, echt waar.
Graag gedaan.
The Ultimate Dreamers: website / bandcamp / facebook
Xavier KRUTH
08/10/2024
Next interviews
CIERN • “Broken windows, broken bones. Broken hearts, broken souls. Bloody days, bloody nights. It's a bloody waste, your bloody rites!“
DICHRO • An Interview With Darkwave Band, DICHRO
IRDORATH • They wrote that we wanted to influence people's minds with our bagpipes so that they would be willing to attack the police.
LES RAMONEURS DE MENHIR • We want to “unite the tribe”. Together, we are dynamite!
STEVE IGNORANT BAND • How the fuck is any government going to make life better when everything is privatised?
BRAINDEAD • It’s certainly crazy that we can play together with the big names of punk.
UK SUBS • Punkrock is an endless struggle
TANTRUM ZENTRUM • Wouldn’t it be great if the people on the front lines just stopped and refused to fight?
LEAETHER STRIP • 'I have never experienced a writers block'.
MORTAL REALM • An Interview With Mortal Realm's Adam Jones
Other reviews from THE ULTIMATE DREAMERS
THE ULTIMATE DREAMERS • Dimitri from Wool-E Discs had learned that I was part of a band in the 80s and asked me to listen.