ESSAIE PAS

EN

Despite the praise in (mostly) Canadian and American magazines, we never heard the name before, but nonetheless Essaie Pas from Montreal released one of the best records of the year.

The couple Marie Davidson and Pierre Guerineau are not ashamed of the fact that every song on this record sounds a little bit like Fade To Grey by Visage (minimal synths with an icy French female voice on top). The band is definitely not a new name in the minimal synth scene, because Demain Est Une Autre Nuit is already the fourth album, but it’s the debut on DFA (the label that features big names like Hot Chip, LCD Soundsystem or The Rapture). However, Pierre Guerineau, who worked with Dirty Beaches and Femminielli, refuses to make commercial concessions. The eight tracks could have been released on Weird Records, and many synthpop fans will think of Xeno & Oaklander.

Essaie Pas never sounds retro, although the roots (and even more than that) lie somewhere in 1982 or 1983. Everything is danceable, but you can enjoy the tracks in your living room too (of course). Moreover, this is not just an album with some compositions, made by two musicians who want to play with analog synths. Each track is a clever one (a gorgeous melody that lingers in your head after one or two spins). Definitely an album to mark on your (long) list.

Didier BECU
08/12/2016

---

NL

We hadden er eerlijkheidshalve, ondanks de lovende woorden in (vooral) Canadese en Amerikaanse magazines, nog nooit eerder van gehoord, maar desalniettemin heeft Essaie Pas uit Montreal één van de beste platen van het jaar uitgebracht.

Het echtpaar Marie Davidson en Pierre Guerineau schaamt er zich geen seconde voor dat iedere song een heel klein beetje op Fade To Grey van Visage lijkt (minimale synths met een ijskoude Franstalige vrouwenstem bovenop). De band is zeker geen nieuwe naam in de minimalsynthscène, want Demain Est Une Autre Nuit is al het vierde album, maar wel het debuut op DFA (het label waarop je grote namen zoals Hot Chip, LCD Soundsystem of The Rapture vindt). Pierre Guerineau, die eerder met Dirty Beaches en Femminielli werkte, weigert echter om ook maar één commerciële toegeving te doen. De acht tracks die je op deze plaat vindt ,konden evengoed op Weird Records zijn uitgebracht, en menig synthpopfan zal wel denken aan Xeno & Oaklander.

Essaie Pas klinkt nooit retro, ofschoon de roots (en zelfs meer dan dat) ergens in 1982 of 1983 liggen. Alles is dansbaar, maar je kan er evenveel in je huiskamer van genieten. Bovendien is dit niet zo maar een plaat met composities waarop twee muzikanten per se met analoge synths spelen, want over iedere track is goed nagedacht (een schitterende melodie dus die na één of twee draaibeurten in je hoofd blijft hangen). Absoluut uitproberen is dan ook onze boodschap!

Didier BECU
08/12/2016

---