DER NOIR

EN

The Italian cold wave trio Der Noir explores on this new EP new sounds that are totally different from those we’re familiar with. On this instrumental EP, the Romans choose the path of electronics. Although there are some guitar sounds included, it can’t be compared with their usual cold wave.

The opening track Idea Of Love mixes militaristic drums with lovely dreamy guitar riffs, backed by a permanent dark beat. Cold Kiss is a track with Simona Ferrucci of Winter Severity Index, it is difficult to summarize it in one word: trance electronics and a guitar that leads the song to its end.

Antarctica reminds of Jean Michel Jarre, embellished with some shoegaze guitars. Albatross takes us back to electronics, with some distortion and industrial sounds added. Again the distorted guitars add a coldwave feel, but it’s nothing more than that.

Blue is reminiscent of Enya, and apart from a drum beat with a mesmerizing synthesizer in the background, it has little to offer.

For fans of Der Noir, this is probably a surprising EP. It is miles away from the cold wave they usually play. I do not mind if bands choose a different direction, but for the real fans this might be a leap too far.

Jurgen BRAECKEVELT
18/11/2015

---

NL

Het Italiaanse coldwave ­trio Der Noir maakt op deze ep een ontdekkingstocht naar totaal andere waveklanken dan we van hun gewoon zijn en slaan deze Romeinen het pad in van de electronica. Weliswaar ontwaren we her en der nog gitaargeluid, maar het staat veraf van de coldwave die ze normaal spelen.

Het openingsnummer Idea Of Love mengt militaristische drums met prachtig zweverige gitaarriffs, ondersteund door een permanente dark beat.

Cold Kiss is een nummer waaraan Simona Ferrucci van Winter Severity Index meewerkte, het is moeilijk om het in één term te vatten: electronica, zweverig, trance­achtig, en een snerpende gitaar die het nummer naar het einde voert.

Het nummer Antarctica doet wat denken aan Jean-Michel Jarre, opgesmukt met wat shoegazegitaren. Albatross voert ons opnieuw naar electronica, aangevuld met distortie- en industrial­klanken. Ook hier brengen de overstuurde gitaren wat coldwave­, maar ook niet meer dan dat.

Het sluitstuk Blue is alweer een heel zweverig nummer dat aan Enya doet denken, en behalve een drumbeat met een bezwerende synthysizer op de achtergrond, heeft het maar weinig om het lijf.

Voor de fans van Der Noir zal dit een verrassende ep zijn. Het staat hij mijlenver af van de coldwave die ze doorgaans brengen. Echt boeien doet deze ep niet. Ik heb niets tegen het inslaan van een andere richting, maar voor de echte fans is dit wellicht een sprong te ver.

Jurgen BRAECKEVELT
18/11/2015

---