HEADDREAMER

EN

Since he was sixteen, Lord Sauron liked to experiment with a Commodore C64. With his electronic toys he formed the group Disharmony with a schoolmate, and their music was not too happy. The obsession kept growing and over the years Lord Sauron acquired many different keyboards and became more and more interested in ambient. This devil-does-all not only remained active with Disharmony, he also founded another project, named Oxyd, he composes film music and in addition to that, he also creates electronic music with his solo project Headdreamer.

Of the latter, there is now a CD out on the Slovakian label Aliens. And let's be honest, anyone who names his project Headdreamer, can only be a dreamer, can't he?

Human Frequencies contains nine tracks that lie somewhere between IDM (Autechre), ambient and classical electronics (Vangelis or Kitaro). They're all dreamy songs with a sense of rhythm, and it is no coincidence that Lord Sauron makes film music too, as each song can be described as a soundtrack for a non-existent film.

Whatever label you stick on, eventually you'll always associate Human Frequencies with synthetic beauty. And, even though the music is made by machines, the songs stir the heart.

Didier BECU
09/11/2015

---

NL

Vanaf zijn zestiende experimenteerde Lord Sauron met een Commodore C64. Met zijn elektronische speelgoed vormde hij samen met een schoolvriend het groepje Disharmony, en naar eigen zeggen was dat geen al te vrolijke muziek. De obsessie bleef duren en met de jaren kocht Lord Sauron allerlei keyboards en raakte hij meer en meer geïnteresseerd in ambient. Deze duivel-doet-al bleef niet alleen actief met Disharmony, maar hij richtte ook het project Oxyd op, hij componeerde filmmuziek en daarenboven creëert hij electronica met zijn soloproject Headdreamer.

Van deze laatste is er nu een cd op het Slowaakse label Aliens verschenen. En zeg nu zelf, wie zijn project Headdreamer noemt, kan toch alleen maar een dromer zijn, niet?

Human Frequencies bevat negen nummers die zich ergens tussen IDM (Autechre), ambient en de klassieke electronica (Vangelis of zelfs Kitaro) situeren. Het zijn allemaal dromerige songs met een gevoel voor ritme, en het is dan ook niet toevallig dat Lord Sauron filmmuziek maakt, ieder nummer zou je immers gerust als een soundtrack voor een onbestaande film kunnen omschrijven.

Welk etiket je er ook op plakt, uiteindelijk zal je Human Frequencies altijd wel met synthetische schoonheid associëren, en ook al is het muziek die is gemaakt door machines, blijven de songs het hart beroeren.

Didier BECU
09/11/2015

---