RIOTMILOO & FRIENDS

EN

La Pierre Soudée is the first solo album of Riotmiloo. It contains a selection of stories about the suffering of women in the world in 11 compositions. The album’s title is borrowed from the book Masculine Domination by the French author Pierre Bourdeau. For this release Riotmiloo worked together with ten artists with different musical backgrounds: Dirk Ivens, Till Brüggemann, Eva|3 Scalper, Babylon Chaos, Chrysalide, Philippe Munch, C-drik, Esa and Vadi Starh. The 11 tracks cover all facets of contemporary industrial music.

Title track La Pierre Soudée begins with gently buzzing synths on which Eva|3 spreads her musings about the unenviable position of women in our society. It is an emphatic but balanced parlando (French) with dark industrial sound punches in the background. In A Fly as a Pet the tempo is accelerated. The woman's voice sounds sharper and excited and on the sound of a retained drum machine, Dirk Ivens spreads wonderful throbbing drones. In Monster, Phlippe Münch makes a different choice and puts fragile noise in the intro, while the drones float past as dark clouds. The English vocals are alternately quiet and hunted, as in an agitated and complaining dialogue. Article 475 is an indictment against the controversial Moroccan law allowing rapists to avoid their punishment if they marry their victim. Riotmiloo and Till Bruggeman put stabbing metallic percussion and buzzing drones under the plaintive vocals, thus creating a dark and gloomy atmosphere. In Alone and Terrified, the attention shifts to Gaza, where women and children are the first victims of the bombing. The vocals tell of refugees and people in need, fear and hopelessness. The industrial drones of C-drik sound like the soundtrack of a nightmare, metallic and hard, with the death knell in the intro.

Child Bride floats on the repetitive mantra-like synths of Scalper. They sound like the ritual chants of a primitive tribe, imploring and solemn, with a quiet drum machine supporting the rhythm. I was Once sounds emphatic and reproachful, with organ-like synths, popping percussion and wind-like sirens in the background. A favorite. Scars Beneath Veils is dark with emphatic vocals, echoing voices like the whispers of unfamiliar faces behind black niqabs and burkas, noise and murmur. In Freedom from Fear, Babylon Chaos creates a jet-black atmosphere with industrial drones that sound like escaping gas, humming and whistling drones and rumbling percussion, the soundtrack for a new nightmare, with complaining but good sounding vocals. Another favorite.

In Miss Landmine, an African-sounding voice talks about the loss of a leg. The cause: landmines. Women and especially children and young people are often the victims and according to reports from the UN, in war-prone areas in the developing world there are hundreds of thousands, maybe even millions of landmines that are not cleaned up, or at least much too late. Vadi Starh weaves a web of dark drones that sound like exploding bombs, with ringing synths and bell-like percussion. The vocals are fragile and dreamy, or rather patient and resigned...

An album about the suffering of women in the world is obviously not a happy affair. Nevertheless, La Pierre Soudée does not sound like one unending lament. The vocals come close, but as a result of the talent of ten different artists, the musical accompaniment is varied and much less dark than you would expect, even when the drones often sound gloomy and dark. Recommended.

Tracklisting:
1. La Pierre Soudée (with Eva|3)
2. A Fly as a Pet (with Dirk Ivens)
3. Monster (with Philipp Münch)
4. Article 475 (with Till Brüggemann)
5. Alone and Terrified (with C-drík)
6. Child Bride (with Scalper)
7. I was Once (with Chrysalide)
8. Scars Beneath Veils (with Esa)
9. Freedom from Fear (with Babylone Chaos)
0. Miss Landmine (with Vadi Starh)
1. The Welded Stone (with Eva|3)

https://mailorder.ant-zen.com/product/id/2627

William LIÉNARD
30/07/2015

---

NL

La Pierre Soudée is het eerst soloalbum van Riotmiloo. Het bevat een selectie verhalen over het leed van vrouwen in de wereld in 11 composities. De titel van het album is geleend van het boek Masculine Domination van de Franse auteur Pierre Bourdeau. Voor deze release werkte Riotmiloo samen met tien artiesten uit verschillende muzikale disciplines: Dirk Ivens,Till Brüggemann, Eva|3, Scalper, Babylon Chaos, Chrysalide, Philippe Münch, C-drik, Esa en Vadi Starh. In de 11 tracks komen alle facetten van hedendaagse industrial muziek aan bod.

Titeltrack La Pierre Soudée begint met voorzichtig zoemende synths waarover Eva|3 haar mijmeringen over de weinig benijdenswaardige positie van de vrouw in onze maatschappij uitspreidt, een nadrukkelijk maar evenwichtig parlando (Frans) met donkere industrial opstoten op de achtergrond. In A Fly as a Pet wordt een versnelling hoger geschakeld. De vrouwenstem klinkt scherper en opgewonden en over het geluid van de ingehouden drummachine legt Dirk Ivens prachtig ronkende drones. In Monster tapt Phlippe Münch uit een heel ander vaatje, want hij stopt fragiele noise in de intro terwijl de drones als donkere wolken binnendrijven. De Engelse vocalen klinken afwisselend rustig en gejaagd als in een geagiteerde en klagende dialoog. Article 475 is een aanklacht tegen de omstreden Marokkaanse wet waardoor verkrachters hun straf ontlopen indien ze met hun slachtoffer trouwen. Riotmiloo en Till Brüggeman stoppen metaalachtige percussie en zoemende drones onder de klagende vocalen en creëren op die manier een donkere en weinig hoopgevende sfeer. In Alone and Terrified wordt de aandacht verlegd naar Gaza, waar vrouwen en kinderen de eerste slachtoffers zijn van de bombardementen. De vocalen vertellen over vluchtelingen en mensen in nood, over angst en uitzichtloosheid. De industrial drones van C-drik klinken als de soundtrack voor een nachtmerrie, metaalachtig en hard, met de doodsklok in de intro.

Child Bride drijft op de repetitieve mantra-achtige synths van Scalper. Ze klinken als de rituele gezangen van een primitieve stam, bezwerend en plechtig, met een rustige drummachine ter ondersteuning van het ritme, terwijl I was Once opnieuw nadrukkelijk en verwijtend klinkt, met kerkorgelachtige synths, ploffende percussie en windachtige sirenes op de achtergrond. Een favoriet. Scars Beneath Veils klinkt donker met nadrukkelijke vocals, echoënde stemmen als het geluid van onbekende gezichten achter zwarte nikabs en boerkas, noise en ruis. In Freedom from Fear creëert Babylon Chaos een gitzwarte sfeer met industrial drones die klinken als ontsnappend gas, zoemende en fluitende drones en roffelende percussie, de soundtrack voor een nieuwe nachtmerrie, met klagende, maar goed klinkende vocalen. Opnieuw een favoriet.

In Miss Landmine vertelt een Afrikaans klinkende stem over het verlies van een been. Oorzaak: landmijnen. Vrouwen en vooral kinderen en jongeren zijn er vaak het slachtoffer van en volgens rapporten van de VN liggen er in oorlogsgevoelige gebieden in de derde wereld honderdduizenden, misschien zelfs miljoenen landmijnen die niet of veel te laat worden opgeruimd. Vadi Starh weeft een web van donkere drones die klinken als ontploffende bommen, met suizende synths en belachtige percussie. De vocalen klinken fragiel en dromerig, of misschien eerder gelaten en berustend…

Een album over het leed van vrouwen in de wereld is uiteraard geen vrolijke aangelegenheid, La Pierre Soudée klinkt desondanks niet als een één lange klaagzang. De vocalen komen nog het dichtst in de buurt, maar door de inbreng van het talent van tien verschillende artiesten, is de muzikale omlijsting gevarieerd en veel minder donker dan je verwacht, ook al klinken de drones vaak somber en duister. Een aanrader.

William LIÉNARD
30/07/2015

---